PHOTOGRAPHY WEBLOG

'Zolang we adem hebben, blijven we lachen.'' In de jaren nadat bij fotograaf Ed Suister blaaskanker was geconstateerd, werd die ene zin tot levensmotto. En zolang hij de trap nog op en af kon, was het goed. Eind december kon hij dat niet meer. Donderdag overleed hij.

Lees verder in het Parool.

De fotosessie duurde twee uur. Er werden bijna honderd foto's genomen, in een stuk of vijf, zes poses. Centrale vraag was: moet hij er serieus uitzien of juist lachen? Toen de foto's klaar waren, mocht hij zelf kiezen: het moest de foto worden waar hij zich het prettigst bij voelde. Gerrit Zalm nam de foto die degelijkheid en ervaring uitstraalde: zo zag hij zichzelf.



Femke Halsema van GroenLinks is juist in close-up genomen, "om te laten zien: dit is het gezicht dat nu bij deze partij hoort'', zegt GroenLinks-campagneleider Tom van der Lee. De foto moet ook intimiteit suggereren, net als de onder haar kin gevouwen handen, ,,een karakteristieke houding van haar''.

Bron: NRC/Handelsblad.

Vanaf 18 januari tot 22 februari 2003 toont Flatland gallery Utrecht werk van drie jonge Nederlandse vrouwelijke fotografen:

CLEO CAMPERT, TING CHAN, CORINE HÖRMANN

De tentoonstelling wordt geopend op zaterdag 18 januari, 15-17 uur.

Cleo Campert woont en werkt in Amsterdam en is sinds 1988 werkzaam als freelance fotograaf. Vanaf 2000 is zij bezig met het ontwikkelen van vrij werk.

Flatland toont van haar werk uit de serie 'Wachten/Await¹, dat ze maakte tijdens haar reizen in Centraal Amerika in 2001 en 2002. De serie gaat over de mens gesitueerd in een moment waarbij de stilstand ongemerkt en onbewust is. Deze werken werden eerder getoond door Flatland gallery tijdens de PAN, Amsterdam en tijdens Paris Photo. Ze is bezig om de serie verder te ontwikkelen. Ook werken uit haar fotoboek ŒUit¹ over het uigaansleven van de jaren negentig zullen worden getoond.

Stralend kijkt ze je aan van in haar bad, het fotomodel met het gratis oogmaskertje op de cover van een Vlaams vrouwenblad. Wat meteen opvalt, zijn de vlekjes op de huid van de jonge vrouw. Overduidelijke bruine pigmentvlekjes zoals elk mensenkind die heeft, maar die nooit enige kans maakten op de tafel van de fotograaf of art-director.

Tot nu toe, want vlekjes zijn terug van nooit uit het echte leven weggeweest, die ondeugende onvolmaaktheidjes waar elke minnaar 'n beetje verliefd op is. Vlekjes mógen dus in de reclame. Als een bewijs van oprechtheid, wellicht. Onder het motto: deze vrouw is echt, wij laten onze reclamefoto's niet retoucheren, net zo min als we aan onze producten prutsen.

Ere wie ere toekomt, het was Mercedes-Benz dat een paar maanden geleden de trend inzette met zijn campagne voor Nearly New-modellen, zeg maar directiewagens. Het fotomodel dat die ,,bijna nieuwe'' Mercedessen aanprees, was rijkelijk, zelfs opvallend begiftigd met sproetjes en vlekjes. En kijk, zelfs Ally McBeal blijkt vlekjes te hebben, getuige een reclamefoto van KanaalTwee. Twee, rechts op haar hals. Tja, welke actrice is minder nep dan Calista Flockhart?

Het is maar te hopen dat die sympathieke vlekjes geen rage worden. Dat ze niet uitgroeien tot de soms karikaturale tache de beauté waarmee in vorige eeuwen dames hun wang of naakte schouder opdirkten.

Bron: Het Nieuwsblad.

Hij stormt de drogisterij binnen, de enige winkel die nog open durft te zijn aan de Hendrik Berlagestraat. "Hier met je rolletje", sommeert hij de fotograaf van de krant. Dat de verslaggeefster hem toeroept te dimmen, maakt weinig indruk op de jongen met de gouden tand. Zijn gehoofddoekte tante trekt hem weg.

"Oh, vond die mevrouw het een probleem dat er veel buitenlanders wonen? Nou, dan wordt het hoog tijd dat ze gaat verhuizen", zegt de jongen met de gouden tand. "Deze buurt is gewoon kut", roept zijn maat. Even later scheurt hij met een rotgang weg in zijn oude wagen, maar niet nadat hij vermeld heeft dat hij vijftien jaar is. De fotograaf wordt weggekeken. "Hier komen, geen foto's", beveelt een jongen zijn broodmagere vriendin. De jongens uit de snackbar de fotograaf en zijn camera nauwlettend in de gaten.

Saida lacht naar de fotograaf als ze de winkel binnenstapt. "Mooie foto maken?" Vrolijk lachend en vrolijk groetend met haar zachte 'g'. "Ik ben hier praktisch geboren." Toch maar geen foto. Ook geen achternaam trouwens. "Ik denk niet dat mijn man dat zo leuk vindt." Even later is ze terug. Om haar neef met de gouden tand de winkel uit te trekken.

Monique Koreman telt achterin de winkel de opbrengst van die dag, terwijl de beveiligingscamera bij de kassa zijn werk doet. De fotograaf kijkt tevreden naar zijn fototoestel dat nog mooi heel is. Iemand wijst naar de tas van de verslaggeefster: "Die zou ik maar dichtdoen."

Uit een reportage van het Brabants Nieuwsblad over Breda-Noord.

Huis Marseille in Amsterdam toont tot 23 februari een retrospectief van fotograaf Naoya Hatakeyama (1958). Hij wordt een van de belangrijkste Japanse fotografen van zijn generatie genoemd. Zijn oeuvre is opgebouwd rond het spannningsveld tussen natuur en cultuur. Zijn onderwerpen zijn het stads- en industrielandschap en de wisselwerking tussen beide, aldus huis Marseille. De tentoonstelling was eerder te zien in Hannover en Neurenberg.

,,Ik heb jaren geroepen: maar eígenlijk wil ik fotograaf worden. Fotografie is mijn grote passie, daarover heb ik wél grote dromen.''

Sacha de Boer in het Algemeen Dagblad.

Woensdag 15 januari in Het uur van de wolf: Eva Besnyö, de keurcollectie.

Filmdocumentaire over de Nederlandse fotografe Eva Besnyö (92) van Hongaarse afkomst.

Vanaf 17 januari is een overzicht van haar werk te zien in het FOAM fotografiemuseum in Amsterdam.

Ned. 3, 20.33-21.30.


foto Eva Besnyö

Vanmiddag in NRC/Handelsblad: Tijdloze foto's van paradijselijk Friesland.

Een recensie van de tentoonstelling Takomst Treast in het Fries Museum te Leeuwarden. De Amsterdamse gastfotograaf Han Singels ziet Friesland.

De Japanse bedrijven Minolta en Konica, producenten van onder meer camera's, willen in augustus fuseren. Dat hebben ze dinsdag bekendgemaakt. Het samengaan is vooral ingegeven door groeiende concurrentiedruk van digitale camera's van fabrikanten als Sony en Canon.

Minolta en Konica verwachten over het eind maart aflopende boekjaar een gezamenlijke omzet van ongeveer 1,1 biljoen yen (8,8 miljard euro). Ze maken behalve camera's ook andere fotografieproducten en precisieapparatuur, waaronder kopieerapparaten. Van de 38.500 arbeidsplaatsen bij de twee bedrijven zullen er waarschijnlijk 4000 verdwijnen.

De fusie zal plaatsvinden via een aandelenruil. De verhouding daarvan moet nog worden bepaald, maar volgens de bedrijven wordt het een samengaan op basis van gelijkwaardigheid. De nieuwe onderneming krijgt de naam Konica Minolta Holdings.

Bron: Nu.nl.

De Argentijnse fotograaf Gabriel Defelice, die bekendheid verwierf met een gewaagde undercover-reportage van de in Patagonië vakantie houdende kroonprins Willem Alexander en Máxima, is zondagmiddag verdronken nabij de Uruguayaanse badplaats Punta del Este. Diverse Nederlandse kranten publiceerden Defelices spraakmakende foto's begin vorig jaar, kort voor het huwelijk. Zij toonden het verloofde stel al vissend op forel in het Andes-gebergte.

Defelice (43) probeerde een meisje van de verdrinkingsdood te redden. Dat lukte, maar hij werd zelf door de onderstroom de zee ingetrokken.

No lo olvidemos. Aunque no hagamos marchas ni reclamos.
Se llamaba Gabriel Defelice. Era fotógrafo. Es un héroe.